نسخه ضعیف سینمای پدر با معکوس به ناکجاآباد - مجله سرگرمی

گروه فرهنگی خبرنگاران، عباس اسماعیل گل:

نخستین فیلم پولاد کیمیایی، فرزند مسعود کیمیایی و بازیگر ثابت فیلم های این کارگردان باسابقه سینمای ایران، این روز ها روی پرده سینما ها رفته است تا به بسیاری از اهالی سینما نشان دهد که میتوان صرفا به پشتوانه پدر و با تخفیف فراوان بسیار یک اثر متوسط رو به پایین در سینمای آشفته بازار سینمای ایران فراوری کرد.

پولاد کیمیایی پس از آنکه سال های متمادی به عنوان قهرمان فیلم های پدرش در سینما ایفای نقش نموده است برای آنکه نشان دهد شخصیتی هنری مستقل از مسعود کیمیایی در سینما دارد در نخستین گامش سراغ وزنه سنگینی، چون کارگردانی رفته است و راهی را که بسیاری از اهالی سینما با ساختن ده ها فیلم کوتاه و مستند و یا چندین تجربه دستیار کارگردانی، طی مینمایند تا در مسند یک کارگردان اثر سینمایی بلند فعالیت نمایند، پولاد کیمیایی صرفا با اعتبار و پشتوانه سابقه پدرش در سینمای ایران، این راه را یک شبه طی کرد و اولین فیلمش را در مقام کارگردان به فراوری رساند.

نخستین نکته ای که درباره فیلم معکوش می توان گفت، دوباره همان رد پای قصه های مورد علاقه خاندان کیمیایی را می گردد در معکوس دید، همان داستانک های لوطی گری و رفیق بازی و...

پولاد کیمیایی بسیار در معکوس کوشش نموده، فیلمی مغشوش و آشفته نباشد و قصه اش را جمع و جور کند و با هر زحمتی هم که باشد به مخاطب القا کند که داستان فلیمش سراسر از گره است، اما مشکل اساسی اینجاست که همین مخاطبی که از او دم می زنیم، جنسش دیگر با اینجور فیلم ها و قصه ها جور نیست. منظور فیلم هایی است که به قول این چنین فیلمسازانی تم جوانمردی و لوطی گری دارد، اما مهم ترین تفاوت سینمای مسعود کیمیایی با فیلم معکوس پولاد به تفاوت نوع نگاه این پدر و پسر به لوطی گری است، مسعود کیمیایی همچنان در فیلم هایش به دنبال قیصر زمانش میگردد، درست با همان ویژگی های سنتی.

اما پولاد کیمیایی که عامدانه قصد دارد این نگاه پدرانه را در فیلمش متفاوت جلوه دهد، درست همان ویژگی های مرام و رفیق سینمای پدر را یدک میکشید، اما در فرم امروزی تر و لاکچری که شاید مهم ترین علتی که مسابقات غیرقانونی اتوموبیلرانی را دستمایه فیلم خود قرار داده است، بخاطر ویژگی جذاب و لاکچری که این سوژه در دل خود قرار داده است که ضعف های فراوان معکوس در فرم و محتوا این جذابیت ذاتی سوژه را هم برای مخاطب نچسب جلوه میدهد.

البته باز هم جای شکرش باقی است که پولاد کیمیایی لااقل سکانس هایی از بزن و در رو را به فیلمش برچسب نموده که دیدنش به ندیدنش می ارزد؛ همان لوکیش و سکانس های کورس اتوموبیل رانی که خوب از هم کار درآمده و جانی به این قصه بی رمق نیز داده است.

ولی انگار در معکوس نباید دنبال قصه آنچنانی بود و شاید پولاد هم مثل پدر، سعی در تقلید از دنیا بینی عجیبی دارد که خیلی وقت است که دیگر دموده شده و جذابتی برای کسی نخواهد داشت؛ لااقل با این نوع پرداخت بیش از حد گل درشت، به بیرون از سینما پرت خواهد شد.

هرچند بازیگران فیلم، خیلی کوشش مینمایند که تکانی به قصه عقب مانده فیلم بدهند و هر از گاهی هم با تکیه بر توانایی شخصی پیروز می شوند؛ که مثالش شهرام حقیقت دوست است و شیرین کاری هایی که وصله او شده و سعی میکند لحظات بی رمق فیلم را تا حدودی جانی بخشد و مخاطب را راضی به تماشای آن کند و یا بابک حمیدیان که بازی نسبتا قابل قبولی را به معرض نمایش گذاشته است، اما در مجموع باید پذیرفت که چند سالی است که فیلم هایی با ساخترا معکوس نه تنها کشش جذب مخای در سینمای فعلی را ندارد، بلکه در تلویزیون هم شاید آنچنان مخاطبی نداشته باشد، اما به هر حال این فیلم با همه کم و کاستی هایش به جای آنکه در گروه هنر و تجربه اکران گردد طعم اکران عمومی را با سینما های فراوان بکشد.

اما در انتها باید به این نکته اشاره نمود که شاید کمی بی انصافی باشد که اگر تماشای صحنه های اکشن و هیجان انگیز فیلم معکوس تا حدودی برای مخاطب جذاب شده است به خاطر هنرنمایی مدیر فیلمبرداری فیلم است، تورج منصوری به عنوان یک پیشکوست با همه ذوق فیلمبرداری و قاب بندی اش تا حدودی توانسته بعضی صحنه های فیلم را به لحاظ پروداکشن جذاب کند، اما وقتی قصه بکری در کار نیست، هیچ کدام از عوامل نمی توانند معجره نمایند.

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله سرگرمی و گردشگری

chinaro.ir: چین: سفر به کشور پهناور و باستانی، پکن، شانگهای ،گوانجو و هانگزو